اولین نمازی را که بعد از روز به یاد ماندنی و با شکوه جشن تکلیف خوانده ام، هیچ وقت
فراموش نمی کنم. هنگامی که صدای اذان به گوشم رسید،به سرعت وضو گرفتم و
سجّاده ی بسیار زیبا و چادر سفیدی را که از طرف مدرسه برایم تهیّه شده بود، برداشتم
و به طرف اتاق خودم رفتم و آماده ی خواندن نماز شدم.
در خلوت ، آن لحظه ای با شکوه چه قدر زیبا و دل چسب بود. چه قدر خداوندمهربان را
به خودم نزدیک تر احساس می کردم.
احساس می کردم گل های زیبا با طراوت خود، جویبار ها با زمزمه ی خود و پرندگان
با آواز خوش خود، همراه با من سرود توحید را می خوانند.
به یاد امیر المومنین علی (ع) افتادم که از شکوه و عظمت و محبّت خداوند ، وقتی به
نماز می ایستاد ، از خود بی خود می گشت و اصلا متوجّه اطرافش نبود.
چه نیکوست که در راز و نیاز با خداوند مهربان از حضرت علی (ع) پیروی کنیم و
قلب خودمان را در وقت نماز با یاد خدا آرام کنیم و بدانیم زمانی دلمان آرام می گیرد که
نور حق بر آن بتابد.
برچسب : نویسنده : sevompoloyan بازدید : 123